downloading
Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010
Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010
Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2009
οικονομική ενίσχυση για τις εγγυήσεις των συλληφθέντων του αναρχικού Ρεσάλτο
Ύστερα από την αστυνομική έφοδο το απόγευμα του Σαββάτου 5 Δεκέμβρη στον χώρο του Ρεσάλτο, οι 22 σύντροφοι και συντρόφισσες αφέθηκαν ελεύθεροι από τα δικαστήρια του Πειραιά τα ξημερώματα της Τρίτης 8 Δεκέμβρη.
Για την μη προφυλάκισή τους αλλά και για να αφεθούν ελεύθεροι έως την εκδίκαση της υπόθεσης, τους επιβλήθηκαν περιοριστικοί όροι καθώς και υψηλές χρηματικές εγγυήσεις.
Το συνολικό χρηματικό ποσό των εγγυήσεων ανέρχεται στα 51.000 ευρό.
Πιο συγκεκριμένα: σε έναν από τους συλληφθέντες η εγγύηση είναι 15.000 ευρό, σε τρεις από 5.000 ευρό ο καθένας-καθεμία και σε άλλους-ες εφτά η εγγύηση είναι από 3.000 ευρό.
Το σύνολο των χρηματικών εγγυήσεων πρέπει να κατατεθεί έως την Πέμπτη 17 Δεκέμβρη αλλά για να αποφευχθούν τυχόν γραφειοκρατικές εμπλοκές τα χρήματα της οικονομικής ενίσχυσης είναι σκόπιμο να συγκεντρωθούν έως την Τρίτη 15 Δεκέμβρη.
Για την οικονομική ενίσχυση των 22 συλληφθέντων του Ρεσάλτο, λοιπόν, αλλά και για την έγκαιρη αποπληρωμή των χρηματικών τους εγγυήσεων, συγκροτήθηκε ταμείο αλληλεγγύης.
Η συνδρομή όλων μας σε αυτό κρίνεται απαραίτητη έτσι ώστε τις επόμενες ημέρες να μαζευτεί το συνολικό ποσό των υψηλών χρηματικών εγγυήσεων.
Για τον λόγο αυτό αλλά και για την αμεσότερη και βέβαιη συγκέντρωση των χρημάτων επικοινωνήστε με το κινητό τηλέφωνο 6973657960 ή με την ηλεκτρονική διεύθυνση tameio22@espiv.net
Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2009
3ήμερο εκδηλώσεων της +τεχνία- στην "καλών τεχνών"
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 20 Nοέμβρη 2009
19:00 Συζήτηση
“Από το Θέαμα των Δεκεμβριανών, στα Δεκεμβριανά του Θεάματος”
ΣΑΒΒΑΤΟ 21 Νοέμβρη 2009
19:00 Συζήτηση
“Από την επίθεση στις βιτρίνες, στην επίθεση στις εμπορευματικές σχέσεις. Η εμπειρία του Δεκέμβρη”
22:00 Συναυλία παρουσίασης των ποιημάτων “Eleven poems for extraordinary girls and one for an incredibly ordinary one” της Σερράτια Μαρκένσες από τους Ms. Rater
Συναυλία των Incognita Sperans
Συναυλία των Incognita Sperans
ΚΥΡΙΑΚΗ 22 Νοέμβρη 2009
19:00 Παρουσίαση του βιβλίου “Louise Michel, σας γράφω από τη νύχτα μου, γράμματα από τις φυλακές των Βερσαλλιών 1870-1871″
22:00 “Rather entertaining”
από τη θεατρική μονάδα VIJ
Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2009
3ημερο εκδηλώσεων της +τεχνια- στην Υφανέτ
Παρασκευή 30/10/09
19.00 Συζήτηση
"Από την επίθεση στις βιτρίνες, στην επίθεση στις εμπορευματικές σχέσεις. Η εμπειρία του Δεκέμβρη"
"Από την επίθεση στις βιτρίνες, στην επίθεση στις εμπορευματικές σχέσεις. Η εμπειρία του Δεκέμβρη"
22.00 Συναυλία Ms Rater
Παρουσίαση της ποιητικής συλλογής "Eleven poems for extraordinary girls and one for an incredibly ordinary one" της Σερράτια Μαρκένσες
Σάββατο 31/10/09
19.00 Συζήτηση
"Από το Θέαμα των Δεκεβριανών, στα Δεκεμβριανά του Θεάματος"
22.00 Συναυλία
μαυρΑκόρντα
Incognita Sperans
Κυριακή 1/11/09
19.00 Παρουσίση του βιβλίου
"Louise Michel σας γράφω από τη νύχτα μου
γράμματα από τις φυλακές των Βερσαλλιών 1870-1871"
22.00 Rather entertaining"από τη θεατρική μονάδα VIJ
Πέμπτη 25 Ιουνίου 2009
δημιουργώντας ιδανικούς τόπους για συναντήσεις
.
.
Ας υποθέσουμε ότι είμαστε καλεσμένοι σε μια γιορτινή συνεστίαση, σε κάποια γενέθλια ας πούμε. Και φτάνοντας στον τόπο του γλεντιού, κόσμος και κακό, διαπιστώνουμε ότι υπάρχει είσοδος στο πάρτυ και ότι πρέπει να πληρώνουμε το ποτό και το γλυκό με το κομμάτι..! Αιφνιδιασμός..! Η διάθεση αλλάζει και η συμμετοχή εξαρτάται από την τσέπη, ξενέρωμα κανονικό..!
Θα στήναμε κάτι τέτοιο στην προσωπική μας γιορτή, ακόμα και αν υποθέσουμε ότι είχαμε πολλά έξοδα γιατί π.χ. νοικιάσαμε έναν χώρο και ένα δυνατό ηχοσύστημα; Θα έμοιαζε με γιορτή μια τέτοια φάση ή με αυτοσχέδιο κλαμπάκι; Και ο κόσμος μας, με τι θα έμοιαζε; Με καλεσμένους ή πελάτες;
Για εμάς κάθε συναυλία θέλει -και οφείλει να- είναι μια μεγάλη γιορτή, μια αφορμή για συνεύρεση και επικοινωνία. Και ακόμα περισσότερο, για έναν κόσμο που αντιμάχεται το Κατεστημένο, η συναυλία και η επικοινωνία που αυτή πρεσβεύει δεν μπορούν να γίνονται με την κατεστημένη λογική. Δεν μπορούν να μεσολαβούνται από εμπορευματικούς και θεαματικούς όρους. Τα συγκροτήματα είναι οργανικό μέρος της εκδήλωσης και όχι "κραχτες" ή "διασκεδαστές". Συναποφασίζουν το περιεχόμενο της μουσικής βραδιάς και μοιράζονται το βάρος του στησίματος της, σε όλο το φάσμα των πρακτικών και των οικονομικών ζητημάτων.
Και σαν συνδιοργανωτές, μουσικά σχήματα και συλλογικότητες, συμβάλλουμε στην κατάληψη και επαναοικειοποίηση δημόσιων χώρων. Και από κοινού μπλοκάρουμε τη λογική του εμπορεύματος και απελευθερώνουμε την είσοδο έτσι ώστε η πρόσβαση να είναι ανοιχτή, χωρίς εισιτήριο, για τον καθένα. Για σπόνσορες και χορηγούς εννοείται ούτε κουβέντα ενώ τα έξοδα καλύπτονται από την ελεύθερη συνεισφορά του καθενός και της καθεμίας. Επιλέγουμε να μην στήνουμε κάποια καντίνα ή μπαρ όχι μόνο γιατί αρνούμαστε όλων των ειδών τις αγοροπωλησίες αλλά και για να αναπτυχθεί η γιορτινή-κοινοτική λογική του ρεφενέ και του κεράσματος. Προσπαθούμε να διαμορφώνουμε τον χώρο έτσι ώστε να συμβάλει στην προώθηση του μηνύματος της εκδήλωσης αλλά και στην άμεση επαφή και επικοινωνία μεταξύ των παρευρισκομένων: οι εξέδρες και τα φωτορυθμικά, οι καλλιτεχνίζουσες συμπεριφορές και τα σταριλίκια, η κατανάλωση και οι διαχωρισμοί, δεν αφορούν τις ελεύθερες συναναστροφές αλλά τον κατεστημένο κόσμο του θεάματος.
Σε ένα τέτοιο εγχείρημα η όποια επιτυχία ή μη δεν προσδιορίζεται από την μαζικότητα αλλά από την ποιότητα και την συμμετοχικότητα όλων μας. Αυτό είναι και το μεγάλο ζητούμενο: η δημιουργία ιδανικών τόπων για συναντήσεις..!
.
.
Ας υποθέσουμε ότι είμαστε καλεσμένοι σε μια γιορτινή συνεστίαση, σε κάποια γενέθλια ας πούμε. Και φτάνοντας στον τόπο του γλεντιού, κόσμος και κακό, διαπιστώνουμε ότι υπάρχει είσοδος στο πάρτυ και ότι πρέπει να πληρώνουμε το ποτό και το γλυκό με το κομμάτι..! Αιφνιδιασμός..! Η διάθεση αλλάζει και η συμμετοχή εξαρτάται από την τσέπη, ξενέρωμα κανονικό..!
Θα στήναμε κάτι τέτοιο στην προσωπική μας γιορτή, ακόμα και αν υποθέσουμε ότι είχαμε πολλά έξοδα γιατί π.χ. νοικιάσαμε έναν χώρο και ένα δυνατό ηχοσύστημα; Θα έμοιαζε με γιορτή μια τέτοια φάση ή με αυτοσχέδιο κλαμπάκι; Και ο κόσμος μας, με τι θα έμοιαζε; Με καλεσμένους ή πελάτες;
Για εμάς κάθε συναυλία θέλει -και οφείλει να- είναι μια μεγάλη γιορτή, μια αφορμή για συνεύρεση και επικοινωνία. Και ακόμα περισσότερο, για έναν κόσμο που αντιμάχεται το Κατεστημένο, η συναυλία και η επικοινωνία που αυτή πρεσβεύει δεν μπορούν να γίνονται με την κατεστημένη λογική. Δεν μπορούν να μεσολαβούνται από εμπορευματικούς και θεαματικούς όρους. Τα συγκροτήματα είναι οργανικό μέρος της εκδήλωσης και όχι "κραχτες" ή "διασκεδαστές". Συναποφασίζουν το περιεχόμενο της μουσικής βραδιάς και μοιράζονται το βάρος του στησίματος της, σε όλο το φάσμα των πρακτικών και των οικονομικών ζητημάτων.
Και σαν συνδιοργανωτές, μουσικά σχήματα και συλλογικότητες, συμβάλλουμε στην κατάληψη και επαναοικειοποίηση δημόσιων χώρων. Και από κοινού μπλοκάρουμε τη λογική του εμπορεύματος και απελευθερώνουμε την είσοδο έτσι ώστε η πρόσβαση να είναι ανοιχτή, χωρίς εισιτήριο, για τον καθένα. Για σπόνσορες και χορηγούς εννοείται ούτε κουβέντα ενώ τα έξοδα καλύπτονται από την ελεύθερη συνεισφορά του καθενός και της καθεμίας. Επιλέγουμε να μην στήνουμε κάποια καντίνα ή μπαρ όχι μόνο γιατί αρνούμαστε όλων των ειδών τις αγοροπωλησίες αλλά και για να αναπτυχθεί η γιορτινή-κοινοτική λογική του ρεφενέ και του κεράσματος. Προσπαθούμε να διαμορφώνουμε τον χώρο έτσι ώστε να συμβάλει στην προώθηση του μηνύματος της εκδήλωσης αλλά και στην άμεση επαφή και επικοινωνία μεταξύ των παρευρισκομένων: οι εξέδρες και τα φωτορυθμικά, οι καλλιτεχνίζουσες συμπεριφορές και τα σταριλίκια, η κατανάλωση και οι διαχωρισμοί, δεν αφορούν τις ελεύθερες συναναστροφές αλλά τον κατεστημένο κόσμο του θεάματος.
Σε ένα τέτοιο εγχείρημα η όποια επιτυχία ή μη δεν προσδιορίζεται από την μαζικότητα αλλά από την ποιότητα και την συμμετοχικότητα όλων μας. Αυτό είναι και το μεγάλο ζητούμενο: η δημιουργία ιδανικών τόπων για συναντήσεις..!
.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
